Χρόνια μη μικροβιακή προστατίτιδα – σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους – CPPS (τύπος III)

[content_table]
Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω αυτός ο τύπος προστατίτιδας διακρίνεται στον τύπο Α (φλεγμονώδης τύπος) και τον τύπο Β (μη φλεγμονώδης τύπος).

Η διαφορά μεταξύ τους είναι ότι ο φλεγμονώδης τύπος (IIIA) χαρακτηρίζεται από την παρουσία πυοσφαιρίων στο σπερματικό υγρό, στο προστατικό υγρό μετά από μάλαξη του προστάτη (EPS) και στο δείγμα ούρων μετά τη μάλαξη του αδένα κατά τη δοκιμασία Stamey-Meares (VB3), ενώ στον τύπο IIIB δεν παρατηρούνται πυοσφαίρια στα παραπάνω δείγματα.

Στον τύπο IIIA τα αίτια είναι συνήθως τα χλαμύδια, το ουρεόπλασμα και το μυκόπλασμα, παρόλο που ακόμα και σήμερα πολλοί ερευνητές αμφισβητούν το γεγονός ότι μπορεί αυτά να προκαλέσουν συμπτωματολογία προστατίτιδας.

Η κλινική εικόνα είναι ίδια με εκείνη της χρόνια προστατίτιδας ενώ η διαφορική διάγνωση θα στηριχθεί στη δοκιμασία Stamey-Meares. Στο διορθικό υπερηχοτομογράφημα με έγχρωμο Doppler αναγνωρίζονται σημεία φλεγμονής όπως και στην χρόνια προστατίτιδα.

Η θεραπεία του CPPS τύπου A είναι:

• τερακυκλίνη, ερυθρομυκίνη
• κινολόνη
• τριμεθοπρίμη-σουλφομεθοξαζόλη
• ζεστά μπάνια και
• αντιφλεγμονώδη

Στον τύπο IIIΒ δεν ανευρίσκονται ούτε πυοσφαίρια αλλά ούτε και μικρόβια στο προστατικό υγρό και στο δείγμα ούρων μετά τη μάλαξη, ενώ το διορθικό υπερηχοτομογράφημα με Doppler είναι απολύτως φυσιολογικό. Η κλινική εικόνα δε διαφέρει από αυτή του φλεγμονώδους τύπου και η διάγνωση στηρίζεται μόνο στο αποτέλεσμα της Stamey-Mears.

Η θεραπεία του CPPS τύπου Β μπορεί να είναι:

• αντιφλεγμονώδη
• μυοχαλαρωτικά
• φυσιοθεραπεία
• διαθερμία
• διαζεπάμη σε δόση 5mg X 3/24h
• α-blockers, όταν υπάρχουν και συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό