Καρκίνος των Όρχεων
Καρκίνος των Όρχεων
Ο καρκίνος των όρχεων είναι ένας σχετικά σπάνιος καρκίνος.
Αποτελεί το 2% των καρκίνων στον άνδρα. Είναι όμως ο συχνότερα εμφανιζόμενος καρκίνος στα αγόρια και τους νέους άνδρες ηλικίας 15-34 ετών, αποτελώντας την 3η κατά σειρά αιτία θανάτου σε αυτές τις ηλικίες.
Περισσότερο από το 90% των περιπτώσεων αφορά όγκους που προέρχονται από βλαστικά κύτταρα, ενώ σε ποσοστό 5% οι όγκοι προέρχονται από το στρώμα του όρχεως.
Ο καρκίνος του όρχεως εμφανίζεται συνήθως ως ανώδυνη ετερόπλευρη διόγκωση ή οζίδιο ή ως σκληρή μάζα στον όρχι και αφορά συχνότερα το δεξιό όρχι, ενώ σε ποσοστό 1-2% εμφανίζεται αμφοτερόπλευρα.
Διάγνωση του Καρκίνου των Όρχεων
Ο όρχις συνήθως παρουσιάζει μία σκληρή διόγκωση, ανώδυνος, την οποία ο ασθενής διαπιστώνει συνήθως μόνος του. Σπάνια συνυπάρχει αίσθημα βάρους, πόνος ή φλεγμονή.
Μπορεί να συνυπάρχει αντιδραστική υδροκήλη.
Σε πολλούς ασθενείς ιδίως όταν έχει καθυστερήσει να τεθεί η διάγνωση σε πρώτο πλάνο είναι τα συμπτώματα από μεταστάσεις όπως άλγος στην οσφύ, βήχας και δύσπνοια.
Στη διάγνωση σημαντικό ρόλο παίζουν και οι εργαστηριακές εξετάσεις στις οποίες συμπεριλαμβάνονται:
Βιοχημικές εξετάσεις:
1. β-χοριακή γοναδοτροπίνη (β-HCG),
2. α-φετοπρωτεΐνη (AFP),
3. γαλακτική αφυδρογονάση (LDH) και
4. πλακουντιακή αλκαλική φωσφατάση (PLAP) οι οποίες είναι χαρακτηριστικά υψηλές σε ορισμένους τύπους καρκίνου.
Υπερηχογράφημα οσχέου: όταν υπάρχει υποψία για καρκίνο όρχεως θα πρέπει άμεσα να εκτελείτε υπερηχογράφημα οσχέου με σκοπό να διερευνηθεί η ύποπτη περιοχή.
Ακτινογραφία θώρακος και αξονική τομογραφία για τον εντοπισμό μεταστάσεων.
Η τελική διάγνωση τίθεται μετά την εκτομή του όρχεως (ορχεκτομή) και την ιστολογική του
Αιτιολογία και Παθογένεια του Καρκίνου των Όρχεων
Η Αιτιολογία και Παθογένεια του Καρκίνου των Όρχων είναι ουσιαστικά άγνωστη.
Κατά καιρούς έχουν ενοχοποιηθεί διάφοροι παράγοντες όπως τραύματα, επανειλημμένες λοιμώξεις, η χορήγηση οιστρογόνων στη μητέρα κατά τη διάρκεια της κύησης κ.α.
Η ηλικία, η φυλή και η κρυψορχία είναι οι μόνοι γνωστοί παράγοντες κινδύνου, με το μεγαλύτερο ποσοστό να συναντάται σε άνδρες 20-40 ετών, σε παιδιά έως 10 ετών και σε κυρίους άνω των 60 ετών. Η λευκή φυλή έχει 4 φορές περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης αυτών των όγκων ενώ και οι ασθενείς με ιστορικό κρυψορχίας έχουν 3 -14 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης τέτοιου όγκου.
Οι περισσότεροι όγκοι των όρχεων προέρχονται από τα βλαστικά κύτταρα των όρχεων και οι συχνότεροι τύποι είναι το σεμίνωμα και το εμβρυϊκό καρκίνωμα.
Θεραπεία του Καρκίνου των Όρχεων
Η ορχεκτομή είναι η θεραπεία εκλογής.
Σκοπός της επέμβασης είναι να αφαιρεθεί όλος ο όρχις και τα περιβλήματα του καθώς και να γίνει διατομή των αγγείων και του σπερματικού πόρου σε απόσταση από το πάσχων όργανο.
Ακολούθως, ανάλογα με τον ιστολογικό τύπο του όγκου αλλά και την σταδιοποίηση αυτού αποφασίζεται η τακτική που θα ακολουθηθεί αν δηλαδή θα χρειαστεί συμπληρωματική θεραπεία.
Στις συμπληρωματικές θεραπείες περιλαμβάνονται η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία, και ο οπισθοπεριτοναϊκός λεμφαδενικός καθαρισμός. Η πρόγνωση σε γενικές γραμμές είναι πολύ καλή.
Η επιβίωση στις περισσότερες περιπτώσεις ξεπερνά το 90%.