Διαδερμική Νεφρολιθοτρυψία (PCNL)

[content_table]
Διαδερμική Νεφρολιθοτρυψία

Αναπτύχθηκε το 1976 για πρώτη φορά από τους Fernstrom και Johansson και στη συνέχεια αποτέλεσε ιδιαίτερα δημοφιλή μέθοδο μέχρι την εισαγωγή και ευρεία εφαρμογή της ESWL στην καθημερινή πράξη.

Το πιο σημαντικό στάδιο στην PCNL είναι η παρακέντηση του πυελοκαλυκικού συστήματος η οποία πρέπει να παρέχει ευθεία πρόσβαση στο λίθο-στόχο και ασφαλή και αναίμακτη χρήση εργαλείων.

Ο κατακερματισμός του λίθου γίνεται με μηχανικό λιθοτρίπτη, υπερήχους ή ηλεκτροϋδραυλικό λιθοτρίπτη. Γίνεται έλεγχος για υπολειμματική λιθίαση υπό ακτινοσκόπηση και τοποθετείται πάντα νεφροστομία που αφαιρείται μετά 2-4 ημέρες.

Εφόσον κριθεί σκόπιμο ο ασθενής μπορεί σε συμπληρωματική ESWL λίγες μέρες μετά, ενώ η παραμονή της νεφροστομίας επιτρέπει τυχόν δεύτερη επέμβαση επί υπολειμμάτων λίθου.

Ενδείξεις PCNL:

1. Λίθος νεφρού >2,0cm

2. Υπολειμματική λιθίαση μετά από ESWL ή αποτυχημένη επέμβαση

3. Λίθος σε εκκόλπωμα κάλυκος

4. Λίθος κάτω κάλυκα σε συνδυασμό με στένωση αυχένος

5. Λίθος σε συνδυασμό με πυελοουρητηρική στένωση

Επιπλοκές PCNL:

1. Κάκωση νεφρικής πυέλου

2. Αιμορραγία που απαιτεί μετάγγιση

3. Κάκωση εντέρου

4. Πνευμοθώρακας / αιμοθώρακας

5. Πυρετός / σήψη

Από τα αποτελέσματα της PCNL αναφέρονται ποσοστά επιτυχίας που φτάνουν το 98% και μειώνονται όσο αυξάνει ο αριθμός και το μέγεθος των λίθων.