Υποσπαδίας
H ουρήθρα είναι ο σωλήνας μεσώ του οποίου αποβάλλονται τα ούρα από την ουροδόχο κύστη. Διέρχεται από την κάτω επιφάνεια του πέους. Το άνοιγμα της ουρήθρας (έξω στόμιο), είναι συνήθως στην άκρη της βαλάνου του πέους.
Σαν «υποσπαδία», χαρακτηρίζουμε την κατάσταση στην οποία, η ουρήθρα καταλήγει στην κάτω πλευρά του πέους, αντί στο τέλος του.
Το άνοιγμα μπορεί να είναι λίγο κάτω από την κανονική θέση (ήπιος)ή οπουδήποτε αλλού ,στην ίδια νοητή γραμμή ,έως τη βάση του οσχέου (σοβαρος).
Συνήθως το τελικό άκρο του πέους, έχει όψη «κεφαλής κόμπρας»με την ακροποσθία (το δέρμα του πέους),να εχει εμφάνιση κουκούλας. Αυτό συμβαίνει επειδή η ακροποσθία δεν έχει αναπτυχθεί στην κάτω πλευρά του πέους.
Επίσης, μπορεί να παρατηρείται «σύσφιξη» των ιστών στην κάτω πλευρά του πέους ,που ονομάζεται «χορδή». Αυτή τραβάει το πέος κάτω και δεν το αφήνει να ισιώσει. Όσο σοβαρότερος είναι ο υποσπαδίας,τόσο μεγαλύτερη είναι η χορδή.
Συχνότερα προβλήματα, είναι η διαταραχή στην ακτίνα της ούρησης(έως ανάγκη ούρησης σε καθιστή θέση), και η κάμψη του πέους, λόγω της χορδής.
Και τα δύο οδηγούν σε προβλήματα με την εμφάνιση και την εικόνα του σώματος, αλλά και πραγματική δυσλειτουργία στη σεξουαλική πράξη.
Περίπου 1 στα 300 παιδιά γεννιέται με κάποια μορφή υποσπαδία. Φαίνεται να εμφανίζεται όλο και συχνότερα. Ο λόγος για τον οποίο το πέος δεν αναπτύσεται σωστά , ακόμη δεν είναι σαφής. Η ανάπτυξη του πέους, ενώ το μωρό μεγαλώνει μέσα στη μήτρα ,εξαρτάται εν μέρει από τις ανδρικές ορμόνες του φύλου όπως η τεστοστερόνη. Οι επιδράσεις της τεστοστερόνης στο αναπτυσόμενο πέος μπορεί να αποκλειστεί με κάποιο τρόπο. Αν και δεν είναι μια κληρονομική κατάσταση, συμβαίνει συχνότερα σε μερικές οικογένειες.
Η διάγνωση είναι συνήθως εμφανής από την εξέταση του πέους. Δεν υπάρχει άλλη εξετάση ρουτίνας. Ωστόσο, ένας μικρός αριθμός ατόμων με σοβαρό υποσπαδία (όταν το άνοιγμα της ουρήθρας βρίσκεται στη βάση του όσχεου) μπορεί να έχει και άλλες ανωμαλίες των γεννητικών οργάνων. Ως εκ τούτου, ο χρωμοσομικόςικός έλεγχος (καρυότυπος,μικροελλείψεις),σε αυτές τις περιπτώσεις είναι απαραίτητος.
Σημείωση: αυτά τα σύνδρομα είναι σπάνια και τα περισσότερα αγόρια με υποσπαδία είναι πραγματικοί «άνδρες» και δεν έχουν άλλες ανωμαλίες.
Αν ο υποσπαδίας είναι ήπιος, με το άνοιγμα της ουρήθρας λίγο κάτω από την κανονική και χωρίς κάμψη του πέους, τότε μπορεί να μην χρειαστεί θεραπεία. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία είναι χειρουργική και συνήθως μπορεί να γίνει σε μία επέμβαση(ένα στάδιο). Ωστόσο, εάν ο υποσπαδίας είναι πιο σοβαρός, δύο στάδια μπορεί να είναι απαραίτητα. Η επέμβαση γίνεται συνήθως όταν το παιδί είναι περίπου 18-24 μηνών.